u kunt ook onderstaande leespreek volgen in de "Pottenbakker Weekmagazine 002" vanaf blz16 via onderstaande link: (als er een hokje verschijnt ook gewoon klikken op WEEKMAGAZINE E002)

Weekmagazine | E002

PREDIKING : “ZORG DRAGEN”
Door: Jan Hostens
Geliefden,
Vandaag wil ik het hebben over zorg dragen. Zoals jullie al gemerkt hebben, heeft de werkgroep een mooi bundeltje klaar gewalst, hoe we op afstand toch zorg kunnen dragen voor elkaar met leuke tips.
Maar ik wil beginnen met enkele weetjes
Wist je:
. Dat Danny een garage van zijn broer mag gebruiken om zijn auto in te plaatsen.
. Dat Joke haar kat, Zalou noemt, tenminste dat was de bedoeling, maar niemand zei dat en het is Poessie geworden
. Dat Lenell de kok is in huis.
. Dat Jaël een nieuwe hobby heeft, haarknippen.

Misschien denk je wat moet ik daarmee, maar wat ik wil aantonen is dat achter die weetjes, soms niet altijd ,een verhaal zit. En dat mensen, weeral niet altijd, nood hebben om hun verhaal te kunnen vertellen. En dat is niet alleen voor de zorgdragers, oudsten, diaken maar een opdracht voor allen.
Roept Paulus ons niet op in Gal:6.2: ”Draag elkanders lasten, en vervul zo de wet van Christus”.
Dat kan tegenwoordig heel gemakkelijk vanuit onze luie zetel, nl. eens de telefoon nemen en iemand bellen. Plots hebben we door het coronavirus meer tijd, niet kunnen gaan werken, geen hobby’s, niet rondrijden met de kinderen, bezoeken vallen weg onze tijd moeten we anders indelen.
En vooral we zijn geen buren van elkaar.
Dirk De Wachter schrijft in zijn boek: Borderline Times het volgende;
Vroeger ging je naar de kerk. Daar kwam je iedereen tegen van het dorp, je bleef wat napraten, ging nog een druppelke drinken, en de dag was half gepasseerd. (niet in corona tijd natuurlijk)
Dat erkennen wij vandaag nog in onze samenkomsten, buiten dat druppelke gerekend.
Wat betekent „zorg”?
Als wij na willen gaan hoe de Bijbel spreekt over zorg voor de naaste, zullen wij eerst moeten nagaan wat men onder het woordje „zorg” verstaat.
Het woordenboek van Van Dale geeft te kennen dat wij onder het woordje „zorg” dienen te verstaan: toewijding, behartiging. Je zou het ook kunnen vertalen met „dragen”. Zorgen is dus duidelijk iets anders dan alleen helpen.
Reeds de oude Grieken en Romeinen kenden de zorg voor hun behoeftige medeburgers. De eerste christenen deelden alles met elkaar, middeleeuwse kloosters waren de bakermat van de zorg voor de ouden van dagen en de zwervers, zieken en vluchtelingen.
Altijd is er nood geweest. Zegt Gods Woord niet dat het uitnemendste van dit leven moeite en verdriet is. Toch was er niet altijd behoefte aan professionele werkers. Dat kwam pas later op. Ieder behoorde vroeger wel tot een gemeenschap. De hogere stand was verantwoordelijk voor de lagere, maar ook de verschillende standen zorgden weer voor hun leden. Uit de Germaanse tijd stamde de hulp voor stamgenoten of dorpsgenoten. De burenhulp heeft nog lange tijd gefunctioneerd .Ik denk daarbij aan onze eigen familie, mijn moeder met haar zussen samen de was deden.
Wat zegt de Bijbel?
Wie bijbels gezien een zinnig woord wil zeggen over de „zorg voor de naaste”, kan niet buiten Genesis 1, 2 en 3 om. Men kan op allerlei wijze het woord zorg willen invullen en opvullen, maar het belangrijkste staat geschreven in de eerste hoofdstukken van het eerste bijbelboek. Daar staat de grondoorzaak geschreven van alle „zorg”. De mens leefde in gemeenschap met God, God zorgde voor zijn schepping en vooral voor zijn schepsel. Maar de mens is moed-en vrijwillig van God weggegaan. Zelfs na de ontvangen genade is hij nog een vijand geworden tegen de wegen die God met hem houd. Alleen door de invloeiing van de Heilige Geest wordt Wij leven tegenwoordig als een massamens. Dit is op zich niet zo vreemd, als je bedenkt dat de mensen in het romeinse rijk ook zo leefden. Dit werd bevorderd door het rijk, evenals nu. Men gaf de mensen brood en spelen. Daar leefde men voor en daar leefde men uit. Ook in deze tijd verwacht men het van de regering, die de coronacrisis en de grote nood, met veel geld en de gepaste middelen zal proberen op te lossen.
In Gods Woord lezen we dat armen, slaven, vreemdelingen, weduwen en wezen deelden in Gods bijzondere zorg. In de Bijbel kunnen we nagaan hoe de zorg Gods is in heel de wetgeving aan Zijn volk Israël. Armoede mocht in beginsel niet voorkomen. Het was zo geregeld dat iedere Israëliet in het jubeljaar zijn deel in Israël kon behouden. Zeker dat werd ook in Israël doorbroken door het zondig egoïsme van de mens. hij anders.Duidelijk moet toch worden vermeld dat Christus Zijn kerk grote en grootse taken heeft opgelegd. Niet alleen de verkondiging van het evangelie, maar ook de dienst aan de naaste, de zorg voor de medemens. Het één is niet los te denken van het ander. Wij behoeven slechts de samenvatting te lezen van de Wet: „God lief te hebben boven alles en onze naaste als onszelf’. Dat is de opdracht voor iedereen.
Hoe zorgen?
Hoe kunnen wij de zorg voor onze naaste binnen onze gemeente trachten te behartigen? Op de wijze zoals de Heere aangeeft in Zijn Woord. Niet boven iemand gaan staan. Op een zorgvuldige wijze met iemand omgaan Beseffen dat men iemand zo snel kan kwetsen met woorden en daden, waardoor iemand volledig dichtslaat. Geduld hebben met de zwakheden van onze medemens. Eerst de balk in eigen oog eens bekijken, voordat men de splinter ziet in het oog van de ander.
De tijd nemen om naar de problemen van de ander te luisteren. Praten schijnt makkelijker te zijn dan luisteren, terwijl luisteren zo uiterst belangrijk is. Opletten wat de ander zegt, maar ook wat hij bedoelt Er kunnen in woorden en gebaren zoveel zaken liggen.
Tenslotte
Ik wil trachten het een en ander samen te vatten.
Dan denk ik aan wat geschreven staat in Johannes 13 vers 34 en 35:
„Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt. Hieraan zullen zij allen bekennen dat gij Mijn discipelen zijt zo gij liefde hebt onder elkander.”
De wereld hoort aan ons te zien dat wij elkander liefhebben, en dat wij de naaste helpen, dat wij zorg voor de naaste hebben, ook al kost het ons geld, inspanning en tijd.
Denk nog eens aan de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Die is tot op vandaag actueel. Maar denk tevens aan wat ik schreef aan het begin van het artikel dat die liefde alleen echt kan worden gegeven vanuit een hart dat door de Heer is vernieuwd.
Bronvermelding
J.M.A. Diepenveen